Je kent het wel: je bent goed bezig, je voelt je sterker en bewuster. Je denkt: Yes, ik ben eruit. En dan ineens… dat moment. Je grijpt naar eten. Geen honger en geen controle. Alleen een hoofd dat schreeuwt: “Waarom DOE ik dit?!”
En daar is-ie weer: schaamte en zelfkritiek. “Zie je wel… ik kan dit niet.” Maar wat als ik je vertel dat een terugval niets zegt over je zwakte en alles over oude overlevingspatronen?
Terugval is geen mislukking. Het is een signaal.
Na een maagverkleining denk je vaak: dit is mijn kans, nu moet ik het goed doen. En dus doe je alles perfect: gezond eten, niet snaaien, alle tips volgen. Maar herstel is geen rechte lijn. Nooit geweest ook. Het is een weg met bochten, terugslagen… en waardevolle signalen.
Een terugval is precies dat: een signaal. Een alarmbel van je lijf of brein: “Hé! Je let niet op mij. Ik heb iets nodig.”
De fout die we maken
We reageren op een terugval met straffen, strengheid, schaamte:
“Morgen ga ik het goedmaken.”
“Ik mag niks meer snoepen.”
“Waarom heb ik geen discipline?”
En zo beland je weer in dezelfde vicieuze cirkel van eetregels, schuldgevoel en controleverlies. Je strijkt de oppervlakte glad, maar de wond blijft open.
Wat er echt gebeurt bij een terugval
Een terugval gebeurt niet zomaar. Er is altijd een reden, vaak zelfs meerdere tegelijk:
- Je bent oververmoeid of overprikkeld.
- Je voelt stress, spanning of eenzaamheid.
- Je lichaam kreeg overdag te weinig voeding of structuur.
- Je had behoefte aan troost, steun of ontspanning, maar wist even niet hoe.
En dus doet je brein wat het kent: grijpen naar eten. Je saboteert jezelf niet expres. Je beschermt jezelf, op de enige manier die je brein nog kent. Terugval = een oud patroon dat roept: “Ik weet niet beter. Help mij iets nieuws te leren.”
Herken je deze stem in je hoofd?
“Ik was net zo goed bezig. Nu is alles verpest.”
“Zie je wel, ik heb geen ruggengraat.”
“Ik kan dit gewoon niet.”
Dit zijn geen feiten. Dit is je oude brein dat z’n vertrouwde riedeltje afdraait. En zolang jij dat gelooft, blijf je gevangen in dezelfde strijd. Terwijl je juist snakt naar rust.
Wat je kunt doen na een terugval
1. Stop en adem
Niet om jezelf “in toom te houden”, maar om te voelen: Wat gebeurde er eigenlijk net? Zonder oordeel maar wel met nieuwsgierigheid.
2. Stel jezelf deze 3 vragen:
- Wat voelde ik vlak voordat ik ging eten?
- Waar had ik eigenlijk behoefte aan?
- Wat zou ik nu tegen mezelf zeggen als ik mild en liefdevol was?
Misschien had je rust nodig, aandacht of gewoon echt eten na een drukke dag. Hoe vaker je dat leert herkennen, hoe eerder je kunt bijsturen, nog voor het uitloopt op een eetbui.
3. Onthoud dit (schrijf het desnoods op):
- Terugval betekent niet dat je terug bij af bent.
- Elke terugval is een kans om iets nieuws te leren.
- Hoe je met jezelf omgaat na een terugval, is belangrijker dan de terugval zelf.
Terugval hoort bij herstel, maar het hoeft je niet te beheersen.
Je hoeft niet eindeloos opnieuw te beginnen. Wat je wel kunt doen:
– Milder leren oordelen.
– Leren luisteren naar je lijf.
– Je triggers herkennen.
– Begrijpen hoe je brein werkt.
En stap voor stap ontdekken wat jouw lichaam echt nodig heeft.
Dat is precies wat ik je leer: zonder strenge regels en zonder schuldgevoel. Maar wel met inzicht, rust en vertrouwen in je lichaam.
👉 Klik hier voor meer informatie. Je bent van harte welkom!
